FRAMED FRAGILITY (cultuurevenement 1 OPO 1 + 2)
 |
| Bezocht op zondag 13 oktober 2019 |
Volgende fotografen stellen hun werk tentoon:
Patrick Verbeeck met ‘GLEASON SCORE 7‘
Karl Staepels met ‘REVISITING’
Leen Caremans met ‘BLOEMEN ERIKA’
Liliane Martens met ‘FRAGILE‘
Miranda Schmitz met ‘EVERLASTING‘
Cecile Deckers met ‘CLIMATE CHANGE’
Jurgen Beullens met ‘HET HARNAS VAN DE ZIEL’
Rita Verduyckt met ‘ALL THOSE LONELY PEOPLE’
Niet veel mensen weten dat ik fotografe ben. In mijn vrije tijd ben ik hier enorm veel mee bezig, maar ik werk ook in een jong ondernemend bedrijf als fotografe. Hier werken enkel en alleen studenten. Fotografie is ook mijn grote passie! Ik hou ervan om een camera in mijn handen te hebben en daar creatief mee te zijn.
Een paar dagen geleden was ik naar culturele tentoonstellingen aan het zoeken op het internet, en toevallig kwam ik op deze tentoonstelling uit in Lier. Aangezien ik net verteld heb dat ik fotografe ben, was dit de geknipte kans voor mij.
Vanuit de titel kan je niet heel veel afleiden. 'FRAMED FRAGILITY', waar denk je dan aan? Ik denk aan kwetsbaar, verdriet en fragiel. Ik dacht dat het portretten van mensen en hun moeilijkheden ging zijn. Maar eigenlijk draaide het zoveel beter uit! De verschillende thema's die de foto's hadden, waren heel diepgaand en wonderbaarlijk. Het is fascinerend hoe mensen sterke en zwakke verhalen op portret kunnen zetten. Er hing bijvoorbeeld een reeks portretten van mensen die hun kind(eren) verloren waren. De ogen spraken het woord 'pijn' uit. Je zag zoveel emoties en verdriet in hun ogen. Je zag kwetsbaarheid en oneerlijkheid... 
Het is heel speciaal hoe deze emoties op foto zijn gezet door de fotografen. Het is prachtig geportretteerd, vind ik! Op sommige foto's stond niet veel afgebeeld, soms was het enkel een bloem of een gelukkig meisje, maar het komt zo hard binnen in je ziel. Verschillende portretten van mensen die precies in je ogen kijken waar je ook naartoe gaat. Portretten die recht in je ziel keken... Er hing zelfs een reeks foto's over de klimaatverandering. Krachtige foto's, zo kan je het noemen. Je zag hoe wij ons gedragen naar de wereld toe, wat wij allemaal verwoesten en wat we beter niet zouden doen. Er hingen foto's van dieren die zagen wat er met hun omgeving gebeurde en ervan vluchtten. Je zag een grote foto van de klimaatmars in Brussel. Op die foto stond een bijblijvende quote: 'We are living on this planet as if we have got another one'. Een krachtige quote die je doet nadenken over de 'verspillingsmaatschappij' waarin we leven. We hebben maar één aarde, dat was de boodschap.
De tentoonstelling is niet zo heel groot. Het heeft 2 verdiepingen waar overal foto's hangen. Maar je kan er zeker al niet verloren lopen voor uren... Deze tentoonstelling was voor mij een kleine emotionele rollercoaster voor een uurtje. Sommige foto's maakten mij blij, maar bij andere foto's kon ik wel wenen. Sommige foto's deden mij dan weer nadenken, andere foto's brachten mij verwarring mee. Verschillende thema's hadden te maken met onze cultuur en die van mensen aan de andere kant van de wereld. Daardoor ging ik soms wel nadenken over de verschillende culturen die er zijn. Het zien van sommige foto's deed me wel realiseren dat ik mij op een andere manier moet ontwikkelen in deze wereld. Een voorbeeld bij de reeks over de klimaatverandering. Ontwikkelen is misschien een verkeerd woord, maar ik kan bijvoorbeeld vaker de fiets nemen als ik ergens naartoe moet. De foto's deden je wel nadenken over alles en iedereen. Ik denk dat het wel belangrijk is dat je als mens af en toe eens stilstaat en nadenkt over het leven. Dat je af en toe eens een momentje voor jezelf neemt...
Ik ben zo blij dat ik naar deze tentoonstelling ben geweest, want het zijn echt prachtige foto's. Ik raad deze tentoonstelling zeker aan! Volgende week 18-19-20 oktober is de tentoonstelling geopend van 14 uur tot 18 uur, voor de geïnteresseerden. Je vindt ook meer informatie op de website 'Uit in Vlaanderen'!
Hallo Yoni
BeantwoordenVerwijderenIk vind de manier waarop je vol passie deze tentoonstelling beschrijft echt prachtig! Ik begrijp ook volledig de emoties die je gevoeld zou hebben, 'een beeld zegt meer dan duizend woorden' zeggen ze wel eens. Ik voeg hier nog graag extra aan toe: 'een beeld zegt wat woorden niet kunnen, omdat voor sommige dingen geen woorden genoeg bestaan om het te beschrijven'.
Fotografie is voor mij ook iets belangrijks, want vaak zien we door een lens meer als we door onze eigen ogen zouden zien. En vaak is het iets heel simpel, dat zoveel meer kan betekenen, en zoveel schoonheid met zich kan meedragen.
Tenslotte merk ik dat je bepaalde dingen van een nieuw perspectief hebt kunnen bekijken zoals klimaat en multiculturaliteit, dat vind ik zeer mooi dat je dat kan. Niet iedereen kan immers naar een foto kijken en verder kijken dan de foto zelf.
De volgende keer dat er nog eens een fototentoonstelling is zou ik graag eens met jou willen gaan, misschien kunnen we onze ideeën dan met elkaar delen!
Vriendelijke groet
Goele