Foto-expo HYPE (Nederlands 5 - cultuurevenement 1)

 Foto-expo HYPE in Nijlen 

Fotografen: Peter Schroyens, Hilde Van Hool, Tilly Verrelst, Eric Roevens en Yves Cabuy

Zaterdag 9 oktober was ik samen met mijn vriend aanwezig op de foto-expo van HYPE. De naam HYPE staat voor de beginletters van de voornamen van de fotografen die deel uitmaakten van de 'startersgroep'. Dit jaar verwelkomden ze Tilly Verrelst in hun groep. De expositie ging door in de oude bakkerij 't Klokske, waar al twee jaar geen brood meer wordt verkocht. Op het eerste gezicht lijkt het een kleine bakkerij, maar achteraan, waar het woongedeelte is, kan je verloren lopen. 

Toen mijn vriend en ik binnenkwamen, kregen we eerst een lekker drankje getrakteerd in het bakkerijgedeelte. Daar hingen al vijf foto's van de fotografen, dus een per fotograaf. Zo konden we al een kleine voorproever krijgen op wat we nog te zien gingen krijgen. Tijdens onze wandeling door het huis heb ik van elke fotograaf foto's genomen van mijn favoriete foto's. 

Als eerste werden we door Hilde Van Hool zelf naar boven gebracht. Daar konden we haar foto's bekijken. We werden naar een donkere kamer gebracht, waar een aantal foto's hingen. Ook al was het een donkere kamer, de foto's werden belicht met kleine spotjes. Hilde is een fotograaf die graag met licht, onscherpte en/of beweging speelt. In de donkere kamer speculeerden mijn vriend en ik altijd wat ze eigenlijk wou bedoelen met de foto of wat erop afgebeeld zou staan. Zo begonnen we creatief, maar ook kritisch te denken over elke foto. Bij één foto wisten we niet goed wat het zou zijn en toen kwam de fotografe haarzelf ons een beetje helpen. Ze vertelde een verhaal van een paar jaar geleden toen ze met haar zoon op wandeltochtvakantie waren in Oostenrijk. Tijdens het verhaal werd ons duidelijker wat er op de foto stond, namelijk de bergen in het donker met enkele lichtinvallen van de sterren. Nadien nam ze ons ook nog mee naar de twee andere kamers waar haar foto's hingen. Ze vond het heel intrigerend en boeiend hoe mijn vriend en ik discussieerden over elke foto. Ze was blij dat wij langer dan 1-2 minuten in de kamer stonden. We spraken af en toe over de foto's, maar ook over persoonlijke dingen. De eerste kamers waren zeer aangenaam. 

Foto: Hilde Van Hool 

Na de fotokamers van Hilde, gingen we door de keuken naar de kamers van Tilly Verrelst. Zij is een barokke fotografe die de wereld probeert te vatten. Ze schiet haar beelden zoals ze zich op dat moment voor haar lens presenteren. Ze probeert dus niet het perfecte plaatje te vormen, maar gaat gewoon mee in het verhaal dat er op dat moment wordt verteld. Persoonlijk vond ik haar foto's soms een beetje vreemd. Ze had mooie en creatieve invalshoeken, maar soms kon je de foto's ook niet echt kaderen. In deze kamers hebben mijn vriend en ik minder lang vertoefd. Bij de laatste foto die we van haar zagen, zijn mijn vriend en ik wel even blijven staan. Op de foto zie je een kind/pop in een spiegel, met op de achtergrond een groeiende boom. Bij die foto hadden wij allebei hetzelfde beeld: een groeiproces.

 

Foto: Tilly Verrelst

Nadien gingen we naar de kamer waar Peter Schroyens zijn foto's hingen. Persoonlijk vond ik dit de kamer met dé meest knappe foto's. Peters foto's zijn futuristisch en architecturaal met een blik op de eigen wereld. Al zijn foto's zijn in het zwart-wit, wat in mijn ogen het karakter van de foto nog eens extra benadrukt. Maar er is toch een algemene uitzondering! In elke foto zijn er lichtjes en doordat de foto zwart-wit is, vallen die lichtjes extra hard op. Als je niet weet wat ik bedoel, zal je het ongetwijfeld wel doorhebben als ik een voorbeeld van één van zijn foto's in de blog plaats. Er was even een grappig momentje tussen mij en de fotograaf. Ik was samen met mijn vriend het perspectief aan het bespreken bij een bepaalde foto. "Het lijkt wel vanuit een wachtrij van een attractiepark getrokken", zei ik. De fotograaf antwoordde meteen met "Ja, in de wachtrij van de Efteling!", maar het was niet zo. Met mijn opmerking kwam er even een grappig momentje en nadien vertelde de fotograaf waar het wel degelijk getrokken was. We hadden een kleine conversatie over de verschillende perspectieven in zijn foto's. 

Foto: Peter Schroyens 

In dezelfde kamer, maar aan de andere kant konden we de foto's van Yves Cabuy verkennen. Persoonlijk was het niet mijn stijl en zelfs een beetje saai, maar ik snap zijn fotografisch punt wel. Hij had net een nieuwe reeks gemaakt, namelijk 'Rooftops'. Op die foto's zie je mensen met een vreemd voorwerp op het dak van hun huis staan. Daaruit kan je zeker en vast wel halen dat Yves Cabuy foto's met een persoonlijk verhaal maakt. Hij had nog meerdere reeksen hangen in verschillende andere kamers, maar die waren nog vreemder dan de reeks 'Rooftops'. Dus ook bij Yves Cabuy zijn wij niet lang blijven stilstaan. 

Foto: Yves Cabuy 

De laatste kamers die wij verkend hebben, waren de fotokamers van Eric Roevens. Eric is trouwens de oprichter van HYPE. Het viel mij op dat hij foto's maakt op basis van wat hij ziet of leest. Zo kwamen we aan de andere kant van het huis weer de trap op terwijl we keken naar de reeks 'Covid-19'. Ik denk dat je zeker en vast al een idee hebt bij het horen van de reeksnaam. Het waren dus ook degelijk foto's van bijvoorbeeld mondmaskers op de grond, wasbakken, ontsmettingsgels... Naast die reeks had hij nog twee andere reeksen hangen: een reeks van een strand in Normandië en een reeks over de Holocaust. De reeks van een strand in Normandië waren letterlijk foto's van het zand en het water. Het lijkt niet echt speciaal, maar hij had wel enkele interessante invalshoeken. Alsook had hij in een hoekje van de kamer wat zand van dat strand gelegd en mochten we daarin onze schoenafdruk zetten. "Om ons een beetje hetzelfde gevoel te geven", leek het. De reeks over de Holocaust waren foto's van in een concentratiekamp. Ook daar weer had hij enkele creatieve perspectieven. Deze foto's werden getoond via een televisiescherm en tegelijk werd er een verhaal uit een boek verteld dat ging over de Holocaust. Je kon dus kijken en luisteren tegelijk en dat vond ik wel fijn! 

Foto: Eric Roevens 

Mijn vriend en ik vonden het weer een leuke ervaring. We hebben wat kunnen discussiëren met elkaar, we hebben kunnen babbelen met de fotografen en we hebben een leuke tijd gehad. Ik zou het graag aan iedereen aanraden om eens te bezichtigen, maar afgelopen weekend was het laatste weekend dat je kon gaan. Nog veel fotografische groetjes van ons!