Cultuurportfolio Yoni De Block

  Het FOMU brengt dit najaar de grote overzichtstentoonstelling van het werk van Martine Franck naar haar geboortestad. Martine Franck was net voor haar dood nauw betrokken bij de uitwerking van deze tentoonstelling, die gemaakt werd door de Fondation Henri Cartier-Bresson en het Musée de L'Elysée.  Zoals veel andere mensen ben ik ook gepassioneerd door fotografie. Altijd al wou ik graag eens het fotomuseum in Antwerpen bezoeken, omdat het natuurlijk aansluit bij mij passie. Toen ik toevallig een evenement tegenkwam op Facebook over een nieuwe tentoonstelling, kon ik niet snel genoeg een berichtje sturen naar Goele om te vragen of ze mee wou met mij. Ze zei meteen 'ja' en zo planden we onze dag in.  Uiteindelijk gingen we op zaterdag 17 oktober 2020 naar het fotomuseum. In de voormiddag namen we samen de trein naar Antwerpen. Vanuit Antwerpen Centraal was het nog een goede wandeling van 40 minuten voordat we daar waren. Toen we eenmaal aankwamen, zagen we dat er nog andere

  De Jonge Tom Macleigh laat de bedrukte sfeer van zijn ouderlijk huis en de voorspelbaarheid van zijn saaie provinciestadje achter zich om te gaan studeren aan de universiteit van Boston. In de anonimiteit van de grootstad bloeit de teruggetrokken jongeman langzaam open: hij staat op eigen benen, maakt enkele intrigerende nieuwe vrienden en komt in de ban van zijn bloedmooie studiegenote Rachella.  Verlegen als hij is, durft Tom haar niet aan te spreken en verliest hij zich in dagdromen. Hij krijgt ook steeds meer af te rekenen met onverklaarbare woedeaanvallen waarin hij het contact met de werkelijkheid compleet verliest. Maar wanneer Rachella een donkere periode doormaakt, blijkt hij toevallig de juiste man op de juiste plaats. Ze groeien gaandeweg naar elkaar toe. Wordt de liefde voor Rachella zijn redding of zijn ondergang?  Wat een boek. Wat een verhaal. En wat een schrijver. Ik ken Ish Ait Hamou van So You Think You Can Dance en vond toen al dat hij een interessante man was. Een

  Karen Rastelli leest Kop of munt Klaartje is haar broer Lars kwijt. Hij is gestorven, zal nooit achttien worden. Klaars mama sluit zich op in haar keuken, haar papa verliest zich in zijn werk. Met broer Sander deelt Klaartje een geheim. Een vreselijk geheim, dat de dood van Lars in een heel ander daglicht plaatst. Zwijgen wordt steeds moeilijker.  Ik was nog opzoek naar een tweede boek om te lezen dit semester en ik stootte op 'Kop of munt'. Het boek interesseerde mij meteen: mysterieuze cover en een veelbelovende omschrijving. Met volle goesting begon ik aan het boek, dat slechts 57 pagina's lang is. Het is dus zeker en vast geen dik boek en het leest ook redelijk vlot. Perfect voor diegenen die geen fervente lezers zijn, maar toch wel eens kunnen genieten van lezen.  Het verhaal op zich is boeiend en zelfs een beetje aangrijpend. Het kaart verschillende thema's aan die voor de doelgroep zeker interessant zijn. Het zijn thema's waarover in het dagelijkse leven ni

  Een familie vecht om te overleven als een planeet-dodende komeet naar de aarde raast. John Garrity (Gerard Butler), zijn vrouw Allison (Morena Baccarin) en zijn jonge zoon Nathan maken een gevaarlijke reis naar hun enige hoop op heiligdom. Te midden van angstaanjagende nieuwsberichten over steden over de hele wereld die door de fragmenten van de komeet worden geëgaliseerd, ervaren de Garrity's het beste en het slechtste van de mensheid terwijl ze de toenemende paniek en wetteloosheid om hen heen bestrijden. Terwijl het aftellen naar de wereldwijde apocalyps op het nulpunt komt, culmineert hun ongelooflijke tocht in een wanhopige en last-minute vlucht naar een mogelijke veilige plek.  Op zondagavond 11 oktober ging ik samen met mijn vriend een avondje uit. We besloten om naar de bioscoop te gaan en dat kwam goed uit omdat ik toch nog een film voor school moest gaan kijken. We hadden eigenlijk niet veel keuze, want onze genrekeuzes komen niet altijd overeen. We hadden 3 films op he

  Zevenenzestig seconden. Zeven verdiepingen. Drie regels. Een wapen. Will staat 67 seconden in de lift naar beneden, met in zijn broekband een pistool. Zijn broer Shawn is vermoord, en Will weet wat er van hem verwacht wordt. Niet snitchen. Niet huilen. Wraak. Hierboven vind je een 'samenvatting' van de achterflap van het boek. Met in gedachten dat het een veelbelovende thriller ging worden, kocht ik het boek. Het was het eerste boek dat ik aankreeg in de brievenbus, dus ik was super enthousiast. Toen ik het uitpakte om het boek eens te bekijken, vond ik het speciaal. 67 seconden is niet op de normale manier geschreven, maar in een dichtvorm. Een speciale manier was het dus om het boek te lezen, maar ik heb er zeker wel van genoten.  Het boek zelf vond ik eigenlijk niet speciaal. Het las vlot en je was er snel door, want zoals ik zei, is het in een dichtvorm geschreven. Bovendien kon ik soms niet goed volgen. Will - het hoofdpersonage - staat in de lift met een wapen en op elk